Οι συνθέσεις που παρουσιάζονται στην έκθεση διατρέχουν μια μεγάλη χρονική περίοδο δημιουργίας του Μανόλη Γιανναδάκη. Φιλοτεχνήθηκαν παράλληλα με το καθαρά ερευνητικό-καλλιτεχνικό έργο του, με αφορμή κυρίως προσκλήσεις συμμετοχής του σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι συνθέσεις που, αν και το θέμα τους προσδιορίζεται από το σκεπτικό αυτών των εκθέσεων, αποτυπώνουν ωστόσο με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την τέχνη του η οποία λειτουργεί ως υπόδειγμα μιας συνειδητής πορείας που τη διακρίνει η επίμονη έρευνα, η πλατιά καλλιτεχνική παιδεία, ο συνεχής πειραματισμός. Η δημιουργία του επιβάλλεται με το εύρος και τη συνοχή, την πρωτοτυπία και την ποιότητα των μορφοπλαστικών αναζητήσεων, την αλήθεια και την ποιητική της —δημιουργία που διερευνά καινούργιες δυνατότητες απεικόνισης και αφήγησης, προτάσσει μια διαφορετική αντίληψη θέασης, ερμηνείας και παρέμβασης, διατηρεί την ένταση των μηνυμάτων της, εκτείνεται θεματικά από τη φύση, την τεχνολογία και την ανθρώπινη συνθήκη έως τις σύγχρονες κοινωνικές και πολιτικές πραγματικότητες, υπερασπίζεται με θέρμη τις συνεχώς διευρυνόμενες δυνατότητες της χαρακτικής.
Οι συνθέσεις της έκθεσης συγκροτούν αυτόνομη ενότητα στο σώμα της τέχνης του με θέματα που καλύπτουν ένα εκτεταμένο φάσμα: από τη Μεσόγειο, τις έννοιες της μετάβασης, της παράδοσης και του ταξιδιού, τη σύνδεση τέχνης και λογοτεχνίας και την ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη έως τις πόλεις της Θεσσαλονίκης και της Αλεξάνδρειας, τη λαογραφία, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την πολιτική και την κρίση. Ο Μανόλης Γιανναδάκης οδηγείται σε ιδιαίτερα εκφραστικά και σύνθετα αποτελέσματα με διάφορες συνδυαστικές τεχνικές καθώς και με την ποικιλότητα των πολλαπλά τυπωμένων στρωμάτων από τις χαραγμένες μήτρες στην τελική σύνθεση, ενώ η ενσωμάτωση της φωτογραφίας και η χρήση σχεδιαστικών προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών προσδίδουν νέες διαστάσεις, διαμορφώνουν ένα ανοικτό σύστημα για περαιτέρω πειραματισμούς και αναζητήσεις. Η δημιουργία μονότυπων (χωρίς, σε καμία περίπτωση, να αμφισβητεί ή να εγκαταλείπει την παραγωγή αντιτύπων που αποτελεί τον πυρήνα της χαρακτικής τέχνης) είναι σταθερή επιλογή του, προτείνοντας με αυτόν τον τρόπο έργα μοναδικά που
έχουν όλα τα διακριτά στοιχεία της χαρακτικής πράξης-διαδικασίας, συμπυκνώνοντας και μορφοποιώντας ταυτόχρονα «κώδικες» της πλαστικής γλώσσας και του ύφους της μέχρι τώρα πορείας του. Πολλές φορές, οι συνθέσεις του αναπτύσσονται ως κατασκευές ή επίτοιχες, τρισδιάστατες προβολές στον χώρο, αξιοποιώντας και την περιστροφική κίνηση γύρω από σταθερούς άξονες. Η τάξη ενός εσωτερικού ρυθμού, η συμπλοκή μοτίβων και εικόνων, η σχεδιαστική ακρίβεια, η αυστηρή και συμμετρική συνθετική οργάνωση, η αίσθηση της πλαστικότητας και της υλικότητας, οι διαφορετικές υφές, τα καθαρά χρώματα, οι τονικές διαβαθμίσεις και οι μεταλλικές λάμψεις, η χρήση συμβόλων και τα συνεχώς επανερχόμενα κυκλικά σχήματα και φόρμες συνεισφέρουν καθοριστικά στη δομή, στην ξεχωριστή δύναμη και στη ζωντάνια των έργων του. Στις συνθέσεις του Μανόλη Γιανναδάκη το θέμα συμβιώνει με την υψηλή τεχνική χωρίς ποτέ η προσέγγιση να είναι αφηγηματική ή περιγραφική, αλλά αντίθετα πλούσια και μεστή σε περιεχόμενο, νοηματικές αποχρώσεις, συνδηλώσεις και πολλαπλές αναγνώσεις. Στις Πλοηγήσεις, στις Αναμνηστικές πόζες ή στα Παράσημα το συμβολικό περιεχόμενο κυριαρχεί. Στις Πλοηγήσεις και στις Αναμνηστικές πόζες, με εκκίνηση τη θάλασσα της Μεσογείου, αποκρυσταλλώνει τις ιδέες του ταξιδιού, της πολυπολιτισμικότητας, της αέναης κίνησης, της περιπλάνησης, της περιπέτειας και του νόστου, συνδυάζοντας και αντιπαραθέτοντας διαγράμματα, χάρτες πλοήγησης, ταξιδιωτικά σημειώματα, τμήματα αστρολάβων και προσωπικές φωτογραφίες, εικονοποιώντας εμπειρίες, ψυχικές και συναισθηματικές καταστάσεις, προσδίδοντας έντονα βιωματικό χαρακτήρα. Στα Παράσημα, επικεντρώνεται στα νοήματα διαφόρων συμβόλων ως σήματα και διακριτά γνωρίσματα κατανόησης σημαινόντων και σημαινομένων.
Η δράση του Μανόλη Γιανναδάκη υπερβαίνει όμως κατά πολύ τα όρια του εικαστικού του έργου. Η
παρουσία του στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., όπου δίδαξε με συνέπεια, ήθος και συγκροτημένη μέθοδο την τέχνη της χαρακτικής και των εκτυπώσεων, συνιστά ξεχωριστό κεφάλαιο της προσφοράς του. Η διαχείριση και η ισορροπία της ευθύνης της διδασκαλίας με την προσωπική του παραγωγή, ορίζουν την εικόνα ενός ολοκληρωμένου και πολυδιάστατου δημιουργού.
Γιάννης Μπόλης
Ιστορικός της τέχνης
Εγκαίνια Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2023| Αγίας Θεοδώρας 3, Θεσσαλονίκη, Ώρα: 19:00
Ωράριο Επισκεψιμότητας: Τρίτη – Πέμπτη – Παρασκευή: 10:00 – 14:00 & 18:00 – 21:00, Τετάρτη: 10:00 – 14:00, Σάββατο: 10:00 – 15:00
Με την υποστήριξη: Μητροπολιτικός Οργανισμός Μουσείων
Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης – MOMus
